In gesprek met Nico Westerman

21 Oct, 2014

Door: Els Smits

Werken aan gene zijde van het huidige paradigma

In 1982 begon Nico Westerman als huisarts en breidde zijn praktijk al heel snel uit met een consultatieve praktijk voor acupunctuur, bioresonantietherapie, complexhomeopathie, orthomoleculaire geneeskunde en later ook neuraaltherapie. Vanuit zijn werk met bioresonantieapparatuur ontwikkelde hij samen met zijn vrouw het Rathega-testsysteem om tot diagnose en therapiestelling te komen. Begiftigd spreker als hij is, weet hij in een kort tijdsbestek een uitermate helder betoog te houden over het ontstaan en het werkingsmechanisme van de biofysische geneeskunde.

Biofysische geneeskunde, je hoort er vaak genoeg over als complementair behandelaar en velen van ons werken met bioresonantieapparatuur. Maar wat houdt het nou eigenlijk precies in? Iemand die dat uitstekend kan uitleggen is Nico Westerman: ‘De kern van reguliere geneeskunde is dat ons diepste regulatieniveau bestaat uit moleculen. Dat leven een zaak is van moleculen die interacties met elkaar aangaan en die, naast het zenuwstelsel, processen sturen.’ Dat geeft een wat mechanistisch, reductionistisch beeld van het leven. De wetenschap is een heel eind, maar het leven zelf is daar niet mee verklaard. Nou wil ik niet zeggen dat de biofysische geneeskunde het leven kan verklaren, maar het belicht wel een heel nieuw en volkomen onderliggend of overkoepelend regulatiesysteem binnen het menselijk lichaam. Het concept dat naast moleculen ook elektromagnetische fenomenen een regulatieniveau binnen levende materie en organismes vormen.