Luisteren en het lef om niet te weten

17 Dec, 2020

Door Marlene van Lier

Vraag je je weleens af als je geconcentreerd naar een cliënt luistert: ‘Wie is die persoon eigenlijk naar wie ik op dit moment luister?’ Wanneer deze vraag bij mij rijst, wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt en stem ik me nog beter af op de persoon achter de woorden. Meestal merk ik dan dat er iets of iemand in de cliënt aan het woord is die niet de cliënt zelf is. De cliënt identificeert zich ermee, maar het is niet authentiek. Welk verhaal vertelt deze cliënt onbewust over zichzelf en waarom?

Ik weet pas met welke therapie ik een cliënt kan helpen als ik weet waar hulp bij nodig is. Iedere cliënt vraagt van mij het lef om niet te weten en open contact te maken met de mens achter deze persoon. Hoe doe je dat? Luister maar naar dit verhaal.1

Er was eens een leeuwin, zwanger en half verhongerd. Naarmate de zwangerschap vorderde, kreeg zij het steeds moeilijker met bewegen en jagen. Zelfs wanneer het haar lukte om succesvol een prooi te besluipen, was ze niet snel genoeg om die te vangen. Op een dag, na een moedeloze en hongerige tocht over de velden, was de leeuwin uitgeput in slaap gevallen. Ze droomde over een malse kudde schapen en terwijl ze zich vol overgave op een droomschaap stortte, werd ze wakker. Tot haar grote vreugde zag ze een kudde schapen pal naast zich grazen! Ze vergat onmiddellijk haar erbarmelijke toestand en met één geweldige sprong greep ze een lam en verdween tussen de bomen. De leeuwin merkte niet dat ze door de uiterste krachtsinspanning was bevallen van haar jong. Tijdens de aanval waren de schapen verlamd van schrik geweest, maar nadat de leeuwin was verdwenen en de schapen waren uitgeblaat, ontdekten ze tot hun grote verbazing de leeuwenwelp in hun midden. Een van de ooien had medelijden met het hulpeloze welpje en adopteerde het als haar eigen lam. Er gingen een paar jaar voorbij. Het weesleeuwtje, nu een volwassen beest met lange manen, zwierf met de kudde door de velden en gedroeg zich precies als een schaap. Hij blaatte en at gras in plaats van te grommen en jagen. Het was hem als strikt vegetarische leeuw gelukt om precies zo zwak en mak te zijn als een schaap.

Meer informatie: www.libra-coaching.nl Lees het gehele artikel vanaf pagina 26 in het VNIG 1/21. Wilt u het gehele artikel als PDF bestand ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50 Bronvermelding:
  1. Hervertelling van een oud Indiaas verhaal, zonder bron, door Marlene van Lier
  2. Mia Leijssen. Gids voor Gesprekstherapie. 2001. Boom: Amsterdam.

Verzameling van artikelen van schrijvers die op niet-regelmatige basis voor ons schrijven.

Laat een reactie achter