Je verbinden met je passie

17 Dec, 2018

Door: Ellen Vunderink

Misschien is een opmerking van Jan van der Greef in de marge van een eerder gesprek wel de reden voor deze serie over drijfveren en inspiratie. Het was ongeveer een jaar na zijn pensionering toen Jan ergens in een bijzin liet vallen dat hij nu pas merkte dat een telefoontje of mail hem stress kon geven. Hij was zich ervan bewust geworden dat hij vroeger die stress niet eens opmerkte. ‘En’, zei hij, ‘ik wil daar niet meer aan voorbij gaan. Ik wil er zorg voor dragen dat ik zoveel mogelijk in flow ben.’ Het resoneerde en kwam steeds terug in mijn gedachten. Mijn vraag hoe hij zich verbindt met zijn passie, leidde ik in met deze herinnering.

Jan begreep waar ik heen wilde, ik heb geen vraag meer hoeven te stellen. Hij vertelde: ‘We weten niet eens dat we in de loop van ons leven naar een chronisch stressniveau toegroeien. Als je leven begint, hoor je al snel van je ouders wat je goed of fout doet. Dan begin je al stress op te bouwen. Vervolgens ga je naar school, waar je ook wordt afgerekend op allerlei dingen die je wel of niet goed doet. Ons onderwijssysteem, en onze hele maatschappij, richten zich niet op het vrijmaken van ons potentieel. Je moet dit kunnen en die papieren hebben. Je raakt er dus al jong, veelal onbewust, van doordrongen dat als je bepaalde dingen niet kunt, je het niet gaat redden later. Je bent jong en moet al doorbijten, anders wordt het nooit wat met je. Dat is een angstmodel, met mogelijke consequenties. Eén daarvan is de kans dat je de verbinding met je passie verliest.

Kinderen hebben vaak te weinig mensen om zich heen die zich verbinden met hun passie en potentieel. En juist daarvan leer je als jong mens om je te verbinden met jezelf, met je drijfveren. Dus het kan moeilijk zijn als je je, als volwassene, weer wilt verbinden met de passie die je als kind had. Je weet dan eigenlijk niet precies wat je moet terugvinden in jezelf. Want om iets terug te vinden, moet je weten waar je naar op zoek bent.