Herregistratie voor de BIG

21 Oct, 2019

Door Tine Goedhart

Zoals ik in mijn vorige column aankondigde, ga ik wat uitgebreider in op Primaire Sociale Motieven in relatie tot je administratieve werkzaamheden. Ik begin met het affiliation motief (nAff), de behoefte aan aansluiting bij anderen.

Kijk ik naar een probleem dat zich voordoet bij mensen met het nAff-motief als voornaamste energiebron, dan draait dat vaak om het risico administratief werk voor zich uit te schuiven. Is dat mijn bias? Misschien, maar het is een overkoepelend thema van mensen die mijn hulp vragen. Daarnaast is er het thema risico’s. Een risico niet zien is iets anders dan een risico verkeerd inschatten of roekeloos gedrag. Weinig zicht op risico’s hebben, is een typisch aspect van het affiliation motive dat veel positiefs heeft, maar ook weleens verkeerd kan uitpakken.

Een voorbeeld uit mijn praktijk: Leonie is vijfenzeventig, heeft een bloeiende complementaire fysiotherapiepraktijk en is BIG-geregistreerd. Na vier jaar en acht maanden ontvangt ze de brief betreffende herregistratie voor de BIG. Ze vertelt me dat haar boekhouder dat wel invult en zij zich geen zorgen maakt. Bij mij begint het al te knagen. Drie maanden later staat ze plots voor mijn bureau: ze heeft niet genoeg uren. Niet-opengemaakte brieven legt ze voor me neer. Ik laat mijn wanhoop op geen enkele manier zien, dat zou haar daadkracht in het nu lastiger maken. Een tweede typisch aspect van het affiliation motive is dat voor je uitschuiven van het probleem.

Wat je zelf kan doen in zo’n situatie, is structuur vanaf de basis bouwen: wat mag meetellen voor een BIG-registratie? Waar zijn je agenda’s en facturen van de laatste vijf jaar? Maak een lijst van al je consulten en al je bij- en nascholingen. Die opdrachten krijgt Leonie mee. Drie dagen later belt ze. Als ik bij haar ben, ligt er op de massagetafel een keurige uitstalling die ze aan me uitlegt: ieder jaar een stapeltje, met een mooie lijst in schuinschrift. Een goede zelfhulpvraag is iemand vragen of je het hardop mag uitleggen. Dat brengt meer helderheid in je eigen proces dan in je hoofd blijven dwalen. Per lijst stel ik vragen: waarom heb je hier drie maanden niet gewerkt? Ze zegt achteloos dat haar man toen die schouderoperatie had. Een jaar later is er weer zo’n periode, toen kreeg ze zelf een nieuwe heup. Ik vraag haar naar die originele brief met instructie. Dat hoort ook bij mijn probleemaanpak: in tijden van stress is niemand helder, zeker ik niet. Dus ga ik telkens terug naar de bron en haal daar hulp uit. En ja hoor, in de brief staat keurig vermeld dat je periodes van mantelzorgwerk registreert, evenals arbeidsongeschiktheid.

Ik schrijf de brief naar de overheid met uitleg en vraag om heroverweging. Gelukkig is men hiertoe bereid. Als de herregistratie een feit is, maken wij afspraken hoe ze dit over vijf jaar kan voorkomen: iedere week de lijst bijwerken en doorgaan met die secure agenda die haar redding was. Ook rekenen we de minimale uren voor de BIG per maand uit. Leonie schrijft nu per maand op waarom ze die wel of niet gehaald heeft.

Een laatste snel herkenbaar aspect van het affiliation motive is de mogelijkheid tot diep intermenselijk contact zonder jaren van vriendschap. Dat brengt met zich mee dat relatief veel zorgenden in de zorg vanuit deze energiebron werken.