Integrale behandeling van lymeneuroborreliose

23 Jun, 2025

Door Gerrie Hasselaar

Inleiding
De ziekte van Lyme, hierna lyme genoemd, is een infectieziekte veroorzaakt door het Borrelia burgdorferi sensu lato-complex (hierna Borrelia s.l.), een diverse groep bacteriën, en wordt doorgaans overgedragen via een beet van een besmette teek. Na infectie kan de Borrelia s.l. zich via de bloedbaan en het lymfestelsel verspreiden naar gewrichten, bindweefsel, organen en het zenuwstelsel, waar zij zich lokaal kan vestigen en inflammatie kan veroorzaken. Lyme is een multisysteemziekte met uiteenlopende symptomen. Sommige patiënten herstellen spontaan, terwijl anderen langdurige en/of invaliderende klachten ontwikkelen. Wanneer het zenuwstelsel wordt aangetast, spreekt men van lymeneuroborreliose, gekenmerkt door symptomen als zenuwpijn, spierzwakte, cognitieve stoornissen en in ernstige gevallen neurologische uitvalsverschijnselen.¹

Presentatie van de casus
Een 38-jarige man meldt zich met ernstige vermoeidheid, pijn in de onderrug, cognitieve problemen, visusklachten, stemmingswisselingen, brandende voeten, krachtverlies in armen en benen en een verstoorde stoelgang.

In het voorjaar van 2018 verwijdert hij een teek van zijn scrotum. De huid verkleurt donkerpaars en voelt leerachtig aan. Op advies van de huisarts start hij een veertiendaagse antibioticakuur (doxycicline). De klachten verergeren en de neuroloog stelt de diagnose lymeneuroborreliose. Een intraveneuze antibioticakuur van dertig dagen leidt niet tot herstel. Enkele maanden later wordt hij doorverwezen naar het UMC Lymecentrum Amsterdam, waar opnieuw een intraveneuze behandeling start — wederom zonder resultaat. Drie jaar later zie ik hem op consult.

Lees het gehele artikel vanaf pagina 40 in het VNIG 4/25.

Wilt u het gehele artikel als PDF bestand ontvangen? Bestel het dan hier voor € 3,50.

Bronvermelding:
1. Kullberg, B. J., Vrijmoeth, H. D., van de Schoor, F., & Hovius, J. W. (2020). Lyme borreliosis: Diagnosis and management. The BMJ, 369, m1041.
2. DiNicolantonio, J. J., & O’Keefe, J. H. (2018). Importance of maintaining a low omega–6/omega–3 ratio for reducing inflammation. Open Heart, 5(2), e000946.
3. Global Lyme Alliance. (z.d.). Lyme and vitamin D: What you need to know. Geraadpleegd op 31 maart 2025, van www.globallymealliance.org/blog/lyme-and-vitamin-d
4. Caubet, J.-C., & Wang, J. (2023). Food-specific IgG4: A sensitive and specific marker for non-IgE-mediated food allergy. Journal of Allergy and Clinical Immunology, 151(3), 801–811.
5. Di Vincenzo, F., Barone, M., & Cavallo, M. C. (2024). Gut microbiota, intestinal permeability, and systemic inflammation: A narrative review. Internal and Emergency Medicine, 18, 863–875.
6. Cairns, V., & Godwin, J. (2015). Development and validation of the Horowitz Multiple Systemic Infectious Disease Syndrome Questionnaire to assess the likelihood of Lyme disease in patients with chronic illness. International Journal of General Medicine, 8, 15–22.
7. Legrand, D. (2016). Overview of lactoferrin as a natural immune modulator. Journal of Pediatrics and Neonatal Individualized Medicine, 5(1), e050121.
8. Sapi, E., Kasliwala, R. S., Ismail, H., Torres, J. P., Oldakowski, M., Markland, S., & Scott, S. (2022). The role of biofilms in Borrelia s.l. burgdorferi pathogenesis: A review of recent findings. Frontiers in Microbiology, 13, 847.
9. Feng, J., Zhang, S., Shi, W., Zubcevik, N., & Zhang, Y. (2020). Evaluation of natural and botanical medicines for activity against Borrelia s.l. burgdorferi. Frontiers in Medicine, 7, 6.
10. van der Kolk, B. A. (2015). The body keeps the score: Brain, mind, and body in the healing of trauma. Penguin Books.