Fasciatherapie: een vernieuwende visie

20 Feb, 2017

Door: Marleen Nys

De fascia is het grootste weefsel in het lichaam én tot voor kort ook het meest miskende. Fascia omvat niet alleen bindweefsel en de vliezen die alles omhullen en verbinden – zowel oppervlakkig als in de diepte – maar ook pezen en spieren, bloedvaten én bot als ‘gemineraliseerd bindweefsel’. Embryologisch zijn al deze weefsels ontstaan uit het mesoderm; in de fasciatherapie worden ze samen beschouwd als het ‘mesokinetisch systeem’. De fascia is als een spinnenweb dat overal omheen en vaak doorheen loopt, en alles verbindt. Maar dit is niet louter omhulling en ‘statisch’ steunweefsel; het wordt als een volwaardig orgaan beschouwd – ons grootste orgaan – met zeer diverse eigenschappen en levensbelangrijke functies.1,2

Op 14 oktober 2016 vond het ‘4th European Fascia Congress: Bewegingsperceptie ontrafeld’ plaats in Wemmel (Brussel). Gedurende drie dagen besprak een veelheid aan experts uit Frankrijk, België, Duitsland, Zweden, Noorwegen, VS, India, Rusland en Nederland verschillende nieuwe ontwikkelingen: de fascia als bewegingsregulator (coördinatie en stabiliteit), als orgaan voor ‘body en self awareness’ (bewegings-, lichaams- en zelfbewustzijn) en het belang van fasciatherapie in de psychische gezondheidszorg. Het congres startte met een getuigenis van de in België bekende weervrouw Jill Peeters, die bijna haar hele leven zware rugproblemen met zeer veel pijn had en meerdere operaties heeft ondergaan. Dankzij fasciatherapie leerde hoe ze het probleem kon managen, kon zij de pijnstillers afbouwen, en zélf haar eigen therapeut worden. Met als gevolg dat zij vandaag de dag weer een normaal (beroeps)leven kan leiden.