Hoe EUROCAM invloed uitoefent in Brussel

26 Oct, 2020

Door Toine de Graaf

Ze zijn ‘secretary-general’ en ‘communication advisor’ van stichting EUROCAM: Ton Nicolai en Miranda Ruchtie. In Brussel vertegenwoordigen ze Europese koepelorganisaties van patiënten en zorgverleners in de CAM/IM-sector. Als pleitbezorgers van complementaire, alternatieve en integratieve geneeskunde zetten ze zich fanatiek in om op Europees niveau CAM/IM zichtbaarder te maken. Dat dit gepaard gaat met tegenwind, stroperige processen en hard werken, nemen ze op de koop toe. Want ze boeken onmiskenbaar vooruitgang, weliswaar stapje voor stapje. Over een team met een missie.

Ook in Brussel veranderde afgelopen maart alles. Het Europees Parlement ging op slot en lobbyorganisaties zoals EUROCAM moesten hun werkwijze radicaal omgooien. ‘Tot dat moment reisden we vaak naar Brussel’, vertelt Miranda Ruchtie. ‘Toen de lockdown begon, zijn we vanuit Nederland virtuele meetings gaan houden.’
En dat viel nog niet mee, want lobbyen is in essentie netwerken. Toch heeft de komst van Covid-19 niet alleen maar schaduwkanten. ‘Juist nú liggen er kansen voor de complementaire, alternatieve en integrale zorg’, stelt Miranda. ‘Er zijn allerlei ontwikkelingen gaande, vanuit onder meer de Europese Commissie. Er is een verschuiving zichtbaar naar een meer Europees georiënteerd gezondheidsbeleid. Het werk van EUROCAM wordt hierdoor steeds relevanter.’

Ook bij EUROCAM weet men dat niet elke Nederlander verlangt naar meer Europese invloed op het nationale gezondheidsbeleid. Ton Nicolai: ‘Lidstaten zoals Nederland en de Scandinavische landen zeggen: wij kunnen dat allemaal zelf wel. Maar met name in Oost-Europa kijkt men erg op tegen de EU. Aan hun gezondheidszorgsystemen kan nog wel wat verbeterd worden. Die landen hopen dus eigenlijk dat er méér mogelijk wordt vanuit Europa. Die tendens is er. Wij haken daar op onze manier op in, door te laten zien wat CAM/IM kan bijdragen. Bijvoorbeeld door amendementen op rapporten en adviezen in te dienen. Het is uiteindelijk aan de lidstaten zelf of ze daar iets mee doen. Maar vooral de wat zwakkere landen in Europa zitten te springen om dit soort ondersteuning vanuit de EU.’