VNIG, nummer 1/2024

06 Dec, 2023

In de januari/februari editie staat o.a. een mooi artikel van Sanderijn Hubertse over 'Verbindend nabij zijn'.

* Hoop in bange dagen, door Els Smits
* Hoop, wanhoop en moed, door Henne Arnolt Verschuren
* Hoop doe je samen, door Floor van Orsouw 
* Hoop, valse hoop en integriteit in de zorg, door Nienke van der Heide 
* Verbindend nabij zijn, door Sanderijn Hubertse 
* Hoopvolle berichten, door Marieke Lebbink
* De praktijk van Riemy Mulder, door Ingrid van Dijk 
* Ademwerk bij kanker, door Ria Teeuw 
* Pijn... een kaakprobleem?!, door Cindy Jane van Grinsven 
* De Tao Te Ching als bron, door Adeline Kuiken 
* Trauma en voorouderlijk werk, door Marieke Gielen 
* Werken met PSYCH-K^®, door Annelies van Scheppingen 
* Duiding van verschillende uitkomstmaten, door Armelle Demmers 
* Hoera, uw column is jarig!, door Brenda Dekkers 
* Hoop 2.0, door Karlien Bongers

Voorwoord: Hoop in bange dagen

Na twee mooie dagen vol verrassende ontmoetingen op de beurs Internationaal Therapeut in houten, verwende ik mezelf met een dagje sauna. Ergens op het eind van de dag bleken mijn slippers niet meer te staan waar ik ze achtergelaten had. Slippers waar ik aan gehecht was; niet slim om ze mee naar de sauna te nemen. Bij de balie adviseerden ze me de volgende dag te bellen om te kijken of ze gevonden waren. Ik hoopte van wel. Maar het antwoord was nee. Ach ja, het is klein leed; dit soort dingen gebeuren nou eenmaal in het leven.

Hetzelfde geldt voor groot leed; ook dat gebeurt in ieders leven. Elk jaar wensen we elkaar met oud en nieuw mooie dingen. Je hoopt werkelijk dat het een goed jaar gaat worden, al weet je dat er ook tegenslagen zullen zijn. Dat betekent niet dat je moet stoppen met hopen, vind ik zelf. Dus ik blijf hopen, wetend dat het ook anders kan uitpakken.

Binnen de uitgeverij hadden we afgelopen jaar te maken met voorspoed, maar ook met tegenslagen. Er was veel privéleed binnen onze kringen. En op grotere schaal zagen we in 2023 oorlogen, de steeds prangender wordende gevolgen van de klimaatcrisis, vastlopende zorg en onderwijs, woningtekort en ga zo maar door. Op het moment van schrijven van deze column ligt morgen de stembusgang in het verschiet. Nu je dit voorwoord leest, kennen we de uitslag. Misschien is het geworden waar ik op hoopte, maar ik weet dat het ook anders kan gaan. Wat ik ook weet is dat wij, natuurlijk en integraal werkende artsen en therapeuten, onafhankelijk van de verkiezingsuitslag door zullen werken aan een zorglandschap waarin preventie hoog in het vaandel staat en de zieke mens als mens benaderd en behandeld wordt. En dat stemt me hoopvol.

Met hartelijke groeten,

Els