VNIG, nummer 3/2025
28 Apr, 2025
In de mei editie staat o.a. een mooi artikel van Nienke van der Heide over 'Jong en neurodivergent'.
* Niet gehoord, niet gezien, onbegrepen, door Els Smits
* De (neuro)logica van kinderen, door Marianne Kolkena
* Een kapot brein door hechtingsproblemen, door Miriam Notenboom
* Jong en neurodivergent, door Nienke van der Heide
* Van labels naar mogelijkheden, door Armelle Demmers
* De bruiloft, door Marieke Lebbink
* De praktijk van Elselinde Wisman, door Ingrid van Dijk
* Ecospiritualiteit en de weg naar planetaire gezondheid, door Lilian Peters
* Reflexzonetherapie bij stuitligging, door Kitty de Bruyn
* Onderzoek complementaire therapie, door Remy Pattiwaël
* Nationale onderzoeksagenda Integrative Medicine, door Martine Busch
* De rol van medicinale planten bij neurodiversiteit, door Armelle Demmers
* ADHD sells, door Brenda Dekkers
* Regenwoudbrein, door Karlien Bongers
Voorwoord: Niet gehoord, niet gezien, onbegrepen
Onlangs bekeek ik een aflevering van Dreamschool, een programma waarin tien jongeren die vastgelopen zijn in het schoolsysteem een nieuwe kans krijgen. Ze volgen een alternatieve leerweg met andere leerlingen, gastdocenten en coaches. Een van de gastdocenten is een expert op het gebied van neurodiversiteit. Er zijn verschillen in de manier waarop mensen denken en het doel van de docent is dat de deelnemers van die verschillen hun kracht maken. Ze spreekt de leerlingen aan als mensen die anders 'bedraad' zijn. Die term komt meerdere keren terug. In een noodtempo wordt uitgelegd dat neurodiversiteit meerdere gedaantes heeft: autisme, hoogbegaafd, dyscalculie, tourette, AD(H)D, bipolair, hoogsensitief, dyslexie, taalontwikkelstoornis.
Wat ik zie is een docent die veel praat, en mede daardoor geen aansluiting weet te vinden bij de ongeïnteresseerde, vermoeide jongeren. Ze snappen de termen die ze gebruikt niet echt. En ze voelen zich sowieso niet gezien, niet gehoord en onbegrepen. De meesten kijken wazig voor zich uit. 'Te langdradig, ik val ervan in slaap', zegt een van de deelnemers.
In een interview in deze editie geeft Esther Groenewegen aan dat dertig tot veertig procent van de kinderen met gedrags- of ontwikkelingsproblemen onveilig gehecht is als gevolg van vroegkinderlijk trauma. Uit de verhalen van de Dreamschooljeugd maak ik op dat dit percentage bij hen wat hoger ligt. Dat heeft gevolgen voor de ontwikkeling van het brein en praten is niet de beste ingang voor deze groep.
Door het verhaal van Esther Groenewegen, begreep ik beter wat ik zag gebeuren. En ook de accentbijdragen van Nienke van der Heide en Armelle Demmers in deze editie geven belangrijke inzichten in het fenomeen neurodiversiteit. Of je ze nu leest als praktiserend therapeut of arts, of als ouder of verzorger, de artikelen in deze editie helpen om neurodiversiteit beter te begrijpen.
Met hartelijke groeten,
Els