VNIG, nummer 5/2020

26 Aug, 2020

In de september/oktober editie staat o.a. een mooi artikel van Floor van Orsouw over ‘Ethische reflectie in de leefstijlgeneeskunde’.

* Orgaandonatie of niet?, door Els Smits 
* Ethiek in een complexe samenleving, door Henne Arnolt Verschuren
* Orgaandonatie, door Ineke Visser (Koedam) 
* Ethische reflectie in de leefstijlgeneeskunde, door Floor van Orsouw 
* Leren van klachten, door Toine de Graaf 
* ADHD en homeopathie, door Toine de Graaf 
* Avontuurlijk gezond, door Marieke Lebbink
* Kijken naar je eigenlijk licht en schaduw, door Marlene van Lier 
* Preventie en herstel van Covid-19, door Karlien Bongers 
* De praktijk van Alex Djukanovic, door Karin de Jonge 
* Helende kracht, door Nienke van der Heide 
* Opleiding Verpleegkundige Complementaire Zorg, door Paula Kragten 
* Klachtvrij na één sessie, door Hetty Jansen-Verhagen 
* Bevlogen ondernemerschap, door Els Smits
* Kwaliteitborging van CAM-opleidingen, door Susanne Hazen
* We mailen!, door Brenda Dekkers
* Ethische dilemma’s, door Karlien Bongers

Voorwoord: Orgaandonatie of niet?

Hebt u uw keuze rondom orgaan- en weefseldonatie al vastgelegd in het Donorregister? Opeens was die datum van 1 juli er, de dag dat de nieuwe donorwet geldig werd. Persoonlijk was ik er allemaal niet meer zo mee bezig geweest. Er waren nogal wat andere dingen die om aandacht vroegen, sinds we in maart opeens met de vergaande maatregelen rondom corona werden geconfronteerd. Maatregelen die in zichzelf ook veel ethische vraagstukken met zich meebrachten en -brengen. Een deel daarvan is dat andere kwesties, zoals de nieuwe donorwet, onderbelicht raakten. Maar die wet is inmiddels wel ingegaan. Gelukkig is er nog tijd om uw eigen overwegingen op een rijtje te zetten. Ineke Visser belicht in haar waardevolle artikel over dit onderwerp het perspectief van donor en ontvangen.

Zelf heb ik het jarenlang volkomen vanzelfsprekend gevonden om mijn organen af te staan na mijn dood. Zonder er bij stil te staan dat dat feitelijk vóór mijn dood zou gebeuren. En wat te denken van mijn vader die alweer lang geleden overleed, nadat hij hersendood was verklaard. Hij stond geregistreerd als donor, maar zijn organen en weefsel waren niet meer geschikt voor donatie. Het afscheid was in een heel ander daglicht komen te staan als zijn organen nog wel geschikt waren geweest. Of het tot een andere keuze gaat leiden, weet ik nog niet. Gelukkig heb ik nog even tijd. Maar als ik mijn keuze vastleg, hoop ik dat dat een natuurlijk ‘ja’ of ‘nee’ wordt, gevoed door argumenten voor én tegen.

Met een natuurlijke groet,